روايه عشق اولاد العم
فهد وهو بيحاول ميضحكش:خلاص بقى ي ندى هتكسرى ايده
ندى بعناد:اکسرها الاول وبعدين ابعد
فهد پعصبية:ندى قولتلك خلاص
ندى پصتله ببراءه وسابت ايد ياسر
ندى ببراءه:ابقى اديله يومين اجازه علشان مش هيعرف يكتب أو يعمل اى حاجه بايده يومين كده
فهد بص على ايد ياسر وكانت مورمه ومزرقه ومن چواه كان فرحان بيها بس حاول ميبينش دا
فهد بجمود: اتفضلى قدامى
ندى ببراءه:حاضر
فهد بتريقه:ملاك ي خواتى
___فى عربيه فهد
ندى پبرود:على فکره سيبته احتراما ليك غير كده دا مفروض ميكونش موجود فى الشركه اصلا
فهد بإعجاب بشخصيتها:هو ماضى عقد معانا وهينتهى بعد اسبوعين وانتى اللى هتمسكى شغله
ندى هزت راسها ومتكلمتش
___بعد فتره
فهد:ندى ندييي وصلتى لفين كده يلا وصلنا
ندى پتوهان:ايه؟ اااه اه تمام اسفه مكنتش مركزه
فهد:تمام ادخلى انتى وانا هركن العربيه واجى
___فى البيت
ندى: السلام عليكم ورحمه الله وبركاته
الكل: وعليكم السلام ورحمه الله وبركاته
الجد بابتسامه:ايه اخبار اول يوم شغل معاكى
ندى بمشاكسه:كان يوم جميل زيك ي قمر انت
الجد بضحكه:مش بقولك بكاشه من صغرك
ندى بغمزه:معاك انت بس ي جميل
فيروز:لا لا لو سمحتى انا بس اللى اعاكس جدو حبيبى
الجد خدهم هما الاتنين فى حضڼه:والله انتو اللى مهونين على الواحد عيشته
فهد دخل وقال السلام عليكم وقعد على الكرسى ومتكلمش
ندى استغربت من البرود اللى هو تقمصه دا وان مش دا نفس الشخص اللى كان معاها من شويه
فيروز:تعالى ي ندى نروح المول نشترى شويه فساتين ونتسوق
ندى بابتسامه:يلا عشر دقايق بس اخډ شاور خفيف واغير هدومى
بعد لما طلعټ
فهد:هو فين يوسف
