روايه نسمه علي الحافه
انا جيه اهو نصف ساعه واكون عندك
يالا بقى ياسيف سلام همشي انا بقى الحمدلله اتطمنت عليك
سيف مسك ايدها رايحه فين انتى ايه ما مبتفهميش انا مش هسيبك تروحى الكباريه ده مهما يحصل اقعدى جنبى هنا
نسمه يووو انت طلعت لى منين هو انا ناقصه ياسيف الحب والكلام الفاضي ده زمنه انتهى اديك شوفت بمجرد ما فلسنا كله اتخلى عننا ومحدش وقف جنبى انا ووالدتى واتطريت انا نسمه اللى والدها كان مدلعها وكانت عايشه عيشه ماحدش عايشها تفكر تنزل و تشتغل رقاصه سيبك من الأحلام والاوهام الوردى اللى انت عايش فيها دى
وفضلوا يتكلموا استعوقها جاسر اللى منتظرها وجلها على المستشفى عشان ياخدها
واول مادخل حاول سيف يقوم وبيقول ليه انت ايه اللى جابك هنا مش مكسوف على نفسك لدل ما تقف جنبها عاوز تشغلها رقاصه
جاسرانت مين انت
وبص لنسمه مين ده يانسمه فقالت له دا سيف جارنا ساكن فى نفس شارعنا
قام سيف عشان يمسك فيه وهو بيقول مش هتيجى معاك
جاسر مسك فيه وهو بيقول له انت مالك انت ومسكوا فى بعض
نسمه انت مش واصى عليا ياسيف وبعدتهم عن بعض انا هروح معاه ياسيف وهتقدر تسوق لوحدك ولا لسه تعبان
سيفبص ليها وقال بزعل لا هقدر اسوق
نسمه انا همشي بس ملينى رقمك ارن عليك
نسمهبقى فى شاب جينتل زيك واحده تطلب منه رقم تليفونه يقول ليها لا قول يابايخ
ملها رقم تليفونه ورنت عليه وقالت له سلام بقى
راحت مع جاسر
وهما ماشين نسمه قالت زى ما اتفقنا انا هرقص وبس يعنى مافيش الحاجات اللى بسمع عنها لا هقعد مع حد ولا هكلم حد انت فاهم قصدى
جاسر بتردد كده اه اه بس الأمر بردو مايسلمش
جاسرلا خلاص خلاص يالا بقى الراجل مستنينه من وقتها اتأخرنا عليه
وصلوا الكباريه ودخلت مع جاسر لاخوه
اخوه اكبر منه نسوانجى لا يعرف اخلاق ولا ضمير
قال ليها ها بتعرفي ترقصي زى ما جاسر بيقول ولا لخمه
جاسرهو فى واحده
