روايه نسمه علي الحافه

سيب ايدى انت عاوز مني ايه 
لا مش هسيب ايدك ومش هتدخلى الزفت ده
انت مالك يا اخى ادخل ولا اخرج انت واصي عليا 
اه واصي عليك انا بحبك يا نسمه 
ايه بتحبنى 
اه بحبك ومن زمان بس انتى كنتى فين وانا فين انتى فوق وانا تحت بس كنت متابعك وكنتى شغلى الشاغل 
ادينى بقيت زي زيك وأقل منك كمان 

تقومى تيجى ترمى نفسك فى كباريه ..ايه هتشتغلى رقاصه زى ما الواد اللى لافف عليكى اقنعك انك لو اشتغلتى رقاصه الفلوس هترجع تجري فى ايدك وتحافظى على مستواكى 
دا انت مراقبنى بقى 
ما انا قولتلك الحب بقى يخلينى اعمل اكتر من كده 
بس انا ياااا اسمك سيف مش كده
اه أسمى سيف 
بس انا ياسيف جيت 
اشتغل رقاصه مش عشان الفلوس تجرى فى ايدى زى ما قولت انا والدتى من بعد ما افلاسنا ووالدى جت له ازمه قلبيه وماټ والبنك حجز على كل حاجه نملكها والدتى هى كمان تعبت ومحتاجه عمليه فى القلب وانا بقيت وقفه أمامها مش عارفه اعمل ايه اول مره احس بالعجز ده فهو اول ما عرض عليا اجى اشتغل رقاصه فى الكباريه بتاع اخوه انا ما كنتش موافقه فى الاول بس لما والدتى تعبت مالقتش غير كده أمامى 
سيف طب وهو ليه موقفش جنبك فى ظروفك دى 
نسمهيوقف جنبى لا ما هو ظهر على حقيقته هو راخر بعد ما فلسنا بكلمه انه يدفع فلوس العمليه قال لى منين دا انا لسه باخد مصروفى من اخويا انتى صدقنى ان الكباريه ده شرك بينى وبين اخويا دا انا شغال عنده هجبلك منين طلع بيخدعنى 
خلاص فهمت ممكن بقى تسابنى ادخل 
سيفتدخلى فين لا طبعا انا عمرى ما اسيبك تدخلى انتى مش وش الكلام ده 
نسمهلا بقى انا سكت ليك ووقفت اتكلم معاك عشان انت قولت انك بتحبنى فماحبتش احرجك إنما أنت مش هتتحكم فيا انا اعمل اللى انا عاوزاه
سيفلا بقولك ايه انسي اني اسيبك تدخلى 
نسمهلا دانت عبيط بقى طب اوعى من سكتى بدل ما انده العمال بتوع الكباريه يأدبوك 
سيفتندهى ما تندهيش مش هسيبك تدخلى
فندهت عليهم حاول